پیش از دوره رضاشاه به این ناحیه پشتکوه می‌گفتند،چون ایلام در دامنه‌های غربی رشته کوه زاگرس و پشت لرستان امروزی قرار گرفته‌است و قسمتی از خاک ایلام در کوه‌های کبیر کوه واقع شده‌است، لذا آن را پشتکوه نامیدند. این سرزمین، بنا به اسناد تاریخی فراوان، بخشی از کشور عیلام باستان بوده که در ۶۴۰ سال پیش از میلاد به دست آشور بانی پال به تصرف شد. پس از تسلط اعراب مسلمان بر ایران، ایلام و لرستان و شهرهای دیگری را به نام ایالت «جبال» نامیدند.
بعد از پنج قرن از حکومت اعراب بر ایران، برای سهولت اداره آن ناحیه، منطقه مزبور به دو منطقه بختیاری و لرستان تقسیم گشت، که برای بازشناختن آن‌ها از یکدیگر، قسمت بختیاری امروز را لر بزرگ و لرستان امروزی را که منطقهٔ ایلام نیز جزو آن محسوب می‌شد، لر کوچک می‌گفتند.
زبان رایج ساکنین استان ایلام کردی و لری است.
قلعه تاریخی پشت قلعه آبدانان، انبارهای هزاردر آبدانان، آتشکده سیاهگل و طاق شیرین و فرهاد در ایوانغرب در این استان قرار گرفته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر