استان بوشهر از استان‌های جنوبی ایران است که در حاشیه خلیج فارس قرار دارد. مرکز این استان بوشهر می‌باشد.این استان از شمال به استان خوزستان و قسمتی از کهکیلویه و بویراحمد، از جنوب به خلیج فارس و قسمتی از استان هرمزگان، از شرق به استان فارس و از غرب به خلیج فارس محدود است. آب و هوای استان گرم و خشک و در نواحی ساحلی گرم و مرطوب است.
در زمان مادها در آغاز سده هشتم قبل از میلاد سرزمین بوشهر جزء یکی از ایالتهای جنوب غربی آن دولت بوده و در زمان حکومت هوخشتره جزو ساتراپ‌نشین چهاردهم دولت ماد بوده‌است. از دوره هخامنشیان آثار با ارزشی در اطراف شهر برازجان کشف شده‌است. در دوره ساسانیان و در زمان اردشیر بابکان شهر و رام اردشیری در دو فرسنگی شهر بوشهر بنا نهاده شد که اکنون خرابه‌های آن به نام ریشهر معروف است. شهر بوشهر در گذشته به اسامی لیان، ریشهر، راشهر، انطاکیه، بندر نادری یا ابوشهر نامیده می‌شده‌است.
استان بوشهر محل سکونت نژادها و گروههای گوناگونی بوده‌است. پیش از ورود و استقرار آریائیان در منطقه بوشهر، نژادهادی بومی دراین منطقه می‌زیسته‌اند و مدارکی که از عصر حجر، کاکولیتیک و برنز قدیم باقی مانده‌است.
بیشتر مردم استان بوشهر به زبان فارسی جنوبی با بندری صحبت می‌کنند.
از صنایع دستی استان بوشهر میتوان : گبه، گلیم، حصیربافی، سوزن دوزی، سفالگری، مشک، لنج‌سازی، توربافی نام برد.
از مراکز تاریخی و گردشگری این استان میتوان به :خانه رئیسعلی، کلیسای خارک ،قلعه نصوری ،کاخ بردک سیاه ،
کشتی رافائل ،عمارت کلاه‌فرنگی بوشهر ،سواحل خلیج فارس ،آبشار فاریاب پشتکوه ،غار چهل‌خانه و... اشاره کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر