۱۳۹۳ فروردین ۲۱, پنجشنبه

استان سمنان

مرکز استان سمنان شهر سمنان است.این استان از شمال به استان‌های خراسان شمالی، گلستان و مازندران، از جنوب به استان‌های خراسان جنوبی و اصفهان، از شرق به استان خراسان رضوی و از غرب به استان‌های تهران و قم محدود است.
این منطقه در تمام دوره حکومت مادها و هخامنشیان، کومیسنه یا کومیشان جزو ایالت بزرگ پارت یا پرتو به شمار می‌رفت.
استان سمنان دارای اقلیم بیابانی و نیمه بیابانی میباشد. آب و هوای استان سمنان، به طور کلی تحت تأثیر جریان‌های هوایی گرم و خشک دشت کویر قرار دارد.
مهم‌ترین اقوام ساکن در استان سمنان علاوه بر فارس‌ها، ترک‌ها، عرب‌ها ، طبری‌ها ، لرها، کردها و گیلک‌ها می‌باشند.
اما از میان اقوام مستقر در استان سمنان، سنگسری‌ها، پروری‌ها و افتری‌ها و نمونه‌هایی از این قبیل، اقوام بومی استان می‌باشند که از قبل از اسلام به این سرزمین آمده و در آن ساکن شده‌اند. گروهی دیگر همچون ایل‌ها و طوایف الیکایی، اصانلو، هداوند، عرب درازی و کتی گروه‌هایی هستند که در زمان فرمانروایی حکام و سلاطین به منظور ایجاد سدی برای شرق و نواحی جنوب کشور از تجاوزات مکرر سواران ترکمن، به این ناحیه کوچ داده شده‌اند.
به دلیل این که مردم استان سمنان به گویش‌های مختلفی سخن می‌گویند، این استان به جزیره لهجه‌ها معروف است. زبان رسمی مردم استان سمنان مانند همه ایرانیان فارسی دری است اما به لحاظ گستردگی و تحولات عوامل جغرافیایی، تاریخی و فرهنگی، از تعدد و تنوع گویش‌ها و لهجه‌های خاصی برخوردار است. گویش سمنانی مرتبط با زبان‌های ماد و پارت است.
سمنان، شاهرود، دامغان و گرمسار از شهرستانهای مهم استان میباشند.
از صنایع دستی مهم استان میتوان به گلیم بافی، نمدمالی،سرامیک و سفالسازی و  قالیبافی اشاره کرد.
استان سمنان دارای جاذبه‌های گردشگری بسیاری میباشد که از آن جمله میتوان به چشمه هاي آبگرم، منطقه پيغمبران، جنگل ابر، مجموعه توران، مجموعه چشمه علي، پارك ملي كوير وروستای عباس آباد اشاره کرد.

۱۳۹۳ فروردین ۱۴, پنجشنبه

استان زنجان

استان زنجان  یکی از استان‌های ایران می‌باشد که در شمال غربی ایران قرار گرفته و مرکز این استان شهر زنجان است.مردم استان به زبان‌های آذری و فارسی تکلم می‌کنند.
این استان از قدیم به سبب قرار گرفتن در حاشیه جاده ابریشم و راه تجاری مسیر هند و چین به اروپا دارای اهمیت خاصی بوده‌است.
ساکنین استان زنجان را اقوامی از آریایی‌ها، گرجی‌ها و قبیله‌هایی از «ایل خمسه» تشکیل داده‌اند که در جلگه‌ها و کناره رودخانه‌های استان سکونت دارند. البته در بلندی‌ها و کوه پایه‌های استان گروهی از مردمانی زندگی می‌کنند که به علت اختلاط نژادی اندک هنوز به ظاهر آریایی باقی مانده‌اند.
زنجان یکی از مناطق تاریخی ایران به شمار می رود و تاریخ بنای آن را همزمان با سلطنت اردشیر بابکان دانسته اند و در آن زمان آن را شهین یعنی منسوب به شاه نامگذاری کردند. این نام طی قرون و سال ها بزنگان و سپس به زنجان تغییرنام یافته است.
این استان دارای دو نوع آب و هوای کوهستانی و آب و هوای گرم و نیمه مرطوب می باشد.
صنایع دستی استان زنجان را با صنعت چاقوسازی میشناسند، تاثیرهنر چاقوسازي در زنجان بطور قطع با عواملي چون موقعيت جغرافيايي و نقش زنجان در جنگهاي مختلف تاريخي، موقعيت سوق‌الجيشي استان نسبت به استانهاي همجوار، قرار گرفتن بر سر تمدنهاي شرقي، غربي و نزديكي به فلات مركزي، وجود و فراهم بودن مواد اوليه و معادن غني آهن و مس و . . . در ارتباط مي‌باشد.
همچنین مسگری، ملیله کاری، چاروق دوزی و فرش و گلیم از صنایع این استان میباشد.
از جاذبه های گردشگری استان میتوان به مسجد جامع زنجان، رختشويخانه، مردان نمکی، عمارت ذوالفقاری، كاروانسرای سنگي و گنبد سلطانيه اشاره کرد.
بنای عظیم گنبد سلطانیه  بعد از کلیسای جامع فلورانس و ایاصوفیه در استانبول عظیم ترین گنبد تاریخی جهان بشمار می‌آید.
ساخت گنبد به گونه اي است که در نماي خارجي دو طبقه و از داخل سه طبقه به نظر مي رسد.
گنبد سلطانيه بزرگترین گنبد از حیص مصالح در دنیا  میباشد که در سال ۷۰۳ هجری قمری به دستور سلطان محمد خدابنده جهت انتقال پیکر حضرت علی (ع) امام اول شیعیان از نجف به سلطانیه ساخته شد.