استان زنجان یکی از استانهای ایران میباشد که در شمال غربی ایران قرار گرفته و مرکز این استان شهر زنجان است.مردم استان به زبانهای آذری و فارسی تکلم میکنند.
این استان از قدیم به سبب قرار گرفتن در حاشیه جاده ابریشم و راه تجاری مسیر هند و چین به اروپا دارای اهمیت خاصی بودهاست.
ساکنین استان زنجان را اقوامی از آریاییها، گرجیها و قبیلههایی از «ایل خمسه» تشکیل دادهاند که در جلگهها و کناره رودخانههای استان سکونت دارند. البته در بلندیها و کوه پایههای استان گروهی از مردمانی زندگی میکنند که به علت اختلاط نژادی اندک هنوز به ظاهر آریایی باقی ماندهاند.
زنجان یکی از مناطق تاریخی ایران به شمار می رود و تاریخ بنای آن را همزمان با سلطنت اردشیر بابکان دانسته اند و در آن زمان آن را شهین یعنی منسوب به شاه نامگذاری کردند. این نام طی قرون و سال ها بزنگان و سپس به زنجان تغییرنام یافته است.
این استان دارای دو نوع آب و هوای کوهستانی و آب و هوای گرم و نیمه مرطوب می باشد.
صنایع دستی استان زنجان را با صنعت چاقوسازی میشناسند، تاثیرهنر چاقوسازي در زنجان بطور قطع با عواملي چون موقعيت جغرافيايي و نقش زنجان در جنگهاي مختلف تاريخي، موقعيت سوقالجيشي استان نسبت به استانهاي همجوار، قرار گرفتن بر سر تمدنهاي شرقي، غربي و نزديكي به فلات مركزي، وجود و فراهم بودن مواد اوليه و معادن غني آهن و مس و . . . در ارتباط ميباشد.
همچنین مسگری، ملیله کاری، چاروق دوزی و فرش و گلیم از صنایع این استان میباشد.
از جاذبه های گردشگری استان میتوان به مسجد جامع زنجان، رختشويخانه، مردان نمکی، عمارت ذوالفقاری، كاروانسرای سنگي و گنبد سلطانيه اشاره کرد.
بنای عظیم گنبد سلطانیه بعد از کلیسای جامع فلورانس و ایاصوفیه در استانبول عظیم ترین گنبد تاریخی جهان بشمار میآید.
ساخت گنبد به گونه اي است که در نماي خارجي دو طبقه و از داخل سه طبقه به نظر مي رسد.
گنبد سلطانيه بزرگترین گنبد از حیص مصالح در دنیا میباشد که در سال ۷۰۳ هجری قمری به دستور سلطان محمد خدابنده جهت انتقال پیکر حضرت علی (ع) امام اول شیعیان از نجف به سلطانیه ساخته شد.
این استان از قدیم به سبب قرار گرفتن در حاشیه جاده ابریشم و راه تجاری مسیر هند و چین به اروپا دارای اهمیت خاصی بودهاست.
ساکنین استان زنجان را اقوامی از آریاییها، گرجیها و قبیلههایی از «ایل خمسه» تشکیل دادهاند که در جلگهها و کناره رودخانههای استان سکونت دارند. البته در بلندیها و کوه پایههای استان گروهی از مردمانی زندگی میکنند که به علت اختلاط نژادی اندک هنوز به ظاهر آریایی باقی ماندهاند.
زنجان یکی از مناطق تاریخی ایران به شمار می رود و تاریخ بنای آن را همزمان با سلطنت اردشیر بابکان دانسته اند و در آن زمان آن را شهین یعنی منسوب به شاه نامگذاری کردند. این نام طی قرون و سال ها بزنگان و سپس به زنجان تغییرنام یافته است.
این استان دارای دو نوع آب و هوای کوهستانی و آب و هوای گرم و نیمه مرطوب می باشد.
صنایع دستی استان زنجان را با صنعت چاقوسازی میشناسند، تاثیرهنر چاقوسازي در زنجان بطور قطع با عواملي چون موقعيت جغرافيايي و نقش زنجان در جنگهاي مختلف تاريخي، موقعيت سوقالجيشي استان نسبت به استانهاي همجوار، قرار گرفتن بر سر تمدنهاي شرقي، غربي و نزديكي به فلات مركزي، وجود و فراهم بودن مواد اوليه و معادن غني آهن و مس و . . . در ارتباط ميباشد.
همچنین مسگری، ملیله کاری، چاروق دوزی و فرش و گلیم از صنایع این استان میباشد.
از جاذبه های گردشگری استان میتوان به مسجد جامع زنجان، رختشويخانه، مردان نمکی، عمارت ذوالفقاری، كاروانسرای سنگي و گنبد سلطانيه اشاره کرد.
بنای عظیم گنبد سلطانیه بعد از کلیسای جامع فلورانس و ایاصوفیه در استانبول عظیم ترین گنبد تاریخی جهان بشمار میآید.
ساخت گنبد به گونه اي است که در نماي خارجي دو طبقه و از داخل سه طبقه به نظر مي رسد.
گنبد سلطانيه بزرگترین گنبد از حیص مصالح در دنیا میباشد که در سال ۷۰۳ هجری قمری به دستور سلطان محمد خدابنده جهت انتقال پیکر حضرت علی (ع) امام اول شیعیان از نجف به سلطانیه ساخته شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر